شعرخودم

 

این چندبیت شعرونوشتم البته اگه بشه بهش گفت شعر  

اگه قابل دونستین نظربدین  

اگه خواستین بااسم زیرش هرجایی درجش کنین باعثه خوشحالیمه

*چه غریبانه شده اشک ،روانه*

 منواین ظلمت واین بغض شبانه

*منواین گریه واین تاریکی شب*

منواین عشق ودلی سوخته ازتب  

*تب دل کندن از این عالم وآدم*

تب عشقه توواین زندگی وغم 

*منویک سازوهمین زمزمه ی درد* 

منواین بی کسی وخاموشی سرد 

*منویک سازونُت وکاغذی از شعر*

منواین تاریکی ویک شب بی مِهر 

* شبی ازغصه سراسر،شبی بادردبرابر* 

 شبی بافکر تودرسر،شبی ازفکرفراتر

*چه بگویم که کسی بازنیامد به سرایم * 

منوتکرار شب وبازهمان حال وهوایم 

*چه بگویم  که زمان نیستومن پر زصدایم* 

زکه پرسم؟که چرااین شده پاداش وسزایم 

                            *   از(مصطفی میربشری)*

خدایا

زین همرهان سست عناصردلم گرفت 

شیر خدا و رستم  دستانم  آرزوست

                                

سهراب

غمی غمناک
شب سردی است,و من افسرده.
راه دوری است,و پایی خسته.
تیرگی هست و چراغی مرده.


می کنم,تنها,از جاده عبور:
دور ماندند ز من آدم ها.
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غم ها.


فکر تاریکی و این ویرانی
بی خبر آمد تا با دل من
قصه ها ساز کند پنهانی. 

چشمم اگرخطاکند

چشمم اگرخطاکند  

دل که خطا نمیکند  

تن به زمانه داده ام   

هرچه زمانه می کند