شعروحشی بافقی

هیچکس چشم به سوی من بیمار نکرد

که به جان دادن من گریه ی بسیار نکرد

که مرا در نظر آورد که از مایه ی ناز

چین بر ابرو نزد و روی بدیوار نکرد؟

هیچ سنگین دل بی رحم بغیر از تو نبود

که سرود غم من در دل او کار نکرد

روز مردم ز تو "وحشی" گله ها داشت ولی

رفت از کار زبان وی و اظهار نکرد

وحشی بافقی

زمان

تنهازمان است که نمیتوانی به عقب برگردانی